آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 10، شماره 3 - ( فصل‌نامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1401 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 171-164 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-10-7292-1
Ethics code: IR.USWR.REC.1400.299
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafiee M, Tabatabai Ghomsheh F, Osquei Zadeh R, Vahedi M, Mahmoodi Sharafe H. Investigating the Relationship between Working Ability and the Prevalence of Musculoskeletal Disorders During COVID-19 Pandemic in in the Staff of Saveh Comprehensive Urban and Rural Health Service Centers. Iran J Ergon 2022; 10 (3) :164-171
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-911-fa.html
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-911-fa.html
رفیعی مریم، طباطبائی قمشه فرهاد، اسکوئی‌زاده رضا، واحدی محسن، محمودی شرفه هادی. بررسی ارتباط بین توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دوران همه‌گیری کووید-19 در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه. مجله ارگونومی. 1401; 10 (3) :164-171
مریم رفیعی1 
، فرهاد طباطبائی قمشه* 2، رضا اسکوئی‌زاده1 ، محسن واحدی3 ، هادی محمودی شرفه4
، فرهاد طباطبائی قمشه* 2، رضا اسکوئی‌زاده1 ، محسن واحدی3 ، هادی محمودی شرفه4
1- گروه ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران ، tabatabai@Uswr.ac.ir
3- گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات سایکوز، دانشگاه علوم بهزیستی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
4- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
2- مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران ، tabatabai@Uswr.ac.ir
3- گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات سایکوز، دانشگاه علوم بهزیستی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
4- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (2029 مشاهده)
اهداف: خط مقدم مبارزه با کرونا، کارکنان بهداشتی هستند. این مشاغل در دوران همه‌گیری کرونا که مراجعات زیادی داشتند، تحت فشار کاری بالایی قرار گرفتند که می‌تواند شانس ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی را افزایش داده و توانایی کار آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. لذا هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در دوران همه‌گیری کرونا بود.
روش کار: در این مطالعه‌ی مقطعی، ۱۹۷ نفر از کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در سال ۱۴۰۰ به صورت تصادفی انتخاب شدند. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و توانایی کار به ترتیب توسط پرسش‌نامه‌ی Nordic توسعه یافته و شاخص توانایی کاری (Work Ability Index) WAI مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون لجستیک دو حالته انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین توانایی کار کارکنان برابر با ۷/۶۱ ± ۳۴/۸۶ بود. شایع‌ترین مناطق درگیر اختلالات اسکلتی- عضلانی کمر (۶۳ درصد)، گردن (۳۰ درصد) و زانوها (۱۷/۸ درصد) به ترتیب با فراوانی ۱۲۵، ۶۳ و ۳۹ نفر بود. شاخص توانایی کار بر روی اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی لگن و ران، دست و مچ دست، گردن و کمر (۰/۰۵ ≥ P) معنی‌داری داشت. همچنین هرچه میزان سابقه‌ی ابتلا به کرونا بیشتر باشد، میزان توانایی کار کمتر است (۰/۰۰۱ = P).
نتیجه‌گیری: در دوران شیوع کرونا، توانایی کار کارکنان متوسط می‌باشد. با توجه به تأثیر توانایی کار بر روی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، پیشنهاد می‌گردد در دوران همه‌گیری کووید-۱۹، شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش توانایی کار و اجرای مداخلات ارگونومی در اولویت قرار گیرد.
روش کار: در این مطالعه‌ی مقطعی، ۱۹۷ نفر از کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در سال ۱۴۰۰ به صورت تصادفی انتخاب شدند. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و توانایی کار به ترتیب توسط پرسش‌نامه‌ی Nordic توسعه یافته و شاخص توانایی کاری (Work Ability Index) WAI مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون لجستیک دو حالته انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین توانایی کار کارکنان برابر با ۷/۶۱ ± ۳۴/۸۶ بود. شایع‌ترین مناطق درگیر اختلالات اسکلتی- عضلانی کمر (۶۳ درصد)، گردن (۳۰ درصد) و زانوها (۱۷/۸ درصد) به ترتیب با فراوانی ۱۲۵، ۶۳ و ۳۹ نفر بود. شاخص توانایی کار بر روی اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی لگن و ران، دست و مچ دست، گردن و کمر (۰/۰۵ ≥ P) معنی‌داری داشت. همچنین هرچه میزان سابقه‌ی ابتلا به کرونا بیشتر باشد، میزان توانایی کار کمتر است (۰/۰۰۱ = P).
نتیجه‌گیری: در دوران شیوع کرونا، توانایی کار کارکنان متوسط می‌باشد. با توجه به تأثیر توانایی کار بر روی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، پیشنهاد می‌گردد در دوران همه‌گیری کووید-۱۹، شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش توانایی کار و اجرای مداخلات ارگونومی در اولویت قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: اختلالات اسکلتی-عضلانی، توانایی کار، همه‌گیری کرونا
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اختلالات اسکلتی-عضلانی
دریافت: 1401/6/27 | پذیرش: 1401/10/1 | انتشار الکترونیک: 1401/10/1
دریافت: 1401/6/27 | پذیرش: 1401/10/1 | انتشار الکترونیک: 1401/10/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
