Research code: A-10-7292-1
Ethics code: IR.USWR.REC.1400.299
Rafiee M, Tabatbai Qomsheh F, Osquei Zadeh R, Vahedi M, Mahmoodi Sharafe H. Investigating the relationship between work ability and the prevalence of musculoskeletal disorders during covid-19 Pandemic in Saveh comprehensive urban and rural health service centers staff in 2021. Iran J Ergon 2022; 10 (3)
URL:
http://journal.iehfs.ir/article-1-911-fa.html
رفیعی مریم، طباطبائی قمشه فرهاد، اسکوئیزاده رضا، واحدی محسن، محمودی شرفه هادی. بررسی ارتباط بین توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دوران همهگیری کووید-19 در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در سال 1400. مجله ارگونومی 1401; 10 (3)
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-911-fa.html
1- گروه ارگونومی، دانشگاه علوم بهزیستی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
2- استاد،گروه ارگونومی، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران ایران ، tabatabai@Uswr.ac.ir
3- مربی، گروه ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران ایران
4- استادیار، گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم بهزیستی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
5- کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (254 مشاهده)
زمینه و هدف: خط مقدم مبارزه با کرونا، کارکنان بهداشتی هستند. این مشاغل در دوران همهگیری کرونا که مراجعات زیادی داشتند، تحت فشار کاری بالایی قرار گرفتند که میتواند شانس ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی را افزایش داده و توانایی کار آنها را تحت تأثیر قرار دهد. لذا هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در دوران همهگیری کرونا بود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 197 نفر از کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه به صورت تصادفی انتخاب شدند. شیوع اختلالات اسکلتی– عضلانی و توانایی کار به ترتیب توسط پرسشنامه نوردیک توسعه یافته و (Work Ability Index) WAI مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک دوحالته انجام گرفت.
یافتهها: میانگین توانایی کار کارکنان برابر 61/7±34.86 بود. شایعترین مناطق درگیر اختلالات اسکلتی- عضلانی کمر (%63)، گردن (%30) و زانوها (17.8%) به ترتیب با فراوانی 125 ،63 و 39 نفر بود. شاخص توانایی کار بر روی اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی لگن و ران، دست و مچدست، گردن و کمر 0.05p-value<معنیداری داشت. همچنین هرچه میزان سابقه ابتلا به کرونا بیشتر باشد میزان توانایی کار کمتر است ( P-value<0.001) .
نتیجهگیری: در دوران شیوع کرونا توانایی کار کارکنان متوسط میباشد. باتوجه به تأثیر توانایی کار بر روی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، پیشنهاد میگردد در دوران همهگیری کووید-19، شناسایی عوامل موثر بر کاهش توانایی کار و اجرای مداخلات ارگونومی در اولویت قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اختلالات اسکلتی-عضلانی دریافت: 1401/6/27 | پذیرش: 1401/10/1 | انتشار الکترونیک: 1401/10/1