آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 12، شماره 1 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران- در دست انتشار 1403 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Vahedi A, Dianat I. Evaluation of muscle activity when using the passive assistive arm. Iran J Ergon 2024; 12 (1)
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1015-fa.html
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1015-fa.html
واحدی عبدالله، دیانت ایمان. ارزیابی فعالیت عضلات در زمان استفاده از بازوی کمکی غیر فعال. مجله ارگونومی. 1403; 12 (1)
عبدالله واحدی* 
1، ایمان دیانت2
1، ایمان دیانت2
1- گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، a.vahedi62@gmail.com
2- گروه بهداشت حرفه‌‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2- گروه بهداشت حرفه‌‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (706 مشاهده)
زمینه و هدف: علیرغم روند روز افزون خودکارسازی و مکانیزه‌شدن در صنعت، کارگران بسیاری در معرض حجم کار فیزیکی حرکات تکراری و حالت و وضعیت نامتعارف بدن قرار دارند، در همین راستا، تکنولوژی های دستیار، یک راهحل نسبتا جدید و کاربردی هستند. مطالعه حاضر بهمنظور طراحی بازوی کمکی طبق اصول ارگونومی و تاثیر آن بر فعالیت عضلات شانه، طراحی و اجرا گردید.
روش کار: نمونههای مطالعه از میان دانشجویان در حال تحصیل در دانشکده بهداشت در سال 1400 بود از بین داوطلبان 12 نفر در مطالعه شرکت کردند که نیمی مونث و نیمی مذکر هستند. نمونه اولیه یک بازوی کمکی غیرفعال ساخته شد، سپس در یک ایستگاه کار شبیه‌سازی شده، با و بدون استفاده از بازوی کمکی فعالیت الکتریکی عضلات در دو ارتفاع کار و دو وظیفه ارزیابی گردید. برای تحلیل داده‌ها نرم افزار SPSS26 در سطح معنی داری 0.05استفاده شد.
یافتهها: بازوی کمکی طراحی شده در ارتفاعها و وظایف مورد آزمون، میزان فعالیت الکتریکی عضلات را کاهش داد و از بین شش عضله مورد بررسی، عضلات تراپزیوس و آنتریور دلتویید بیشترین کاهش را نشان دادند.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داده است که استفاده از این بازوی کمکی فعالیت الکتریکی عضلات شانه را کاهش می‌دهد، و تأثیرات متفاوتی در وظایف و ارتفاع کار مختلف دارد. به طور کلی، این نتایج نشان می‌دهند که استفاده از بازوی کمکی می‌تواند یک مداخله مؤثر برای کارهای بالای سر باشد، اما تحقیقات بیشتری برای ارزیابی پیامدهای طولانی مدت چنین مداخله‌ای با جمعیت متنوع و برای درک بهتر مسائل بهداشتی و ایمنی در محلی که ممکن است از چنین فناوری استفاده شود، نیاز است.
روش کار: نمونههای مطالعه از میان دانشجویان در حال تحصیل در دانشکده بهداشت در سال 1400 بود از بین داوطلبان 12 نفر در مطالعه شرکت کردند که نیمی مونث و نیمی مذکر هستند. نمونه اولیه یک بازوی کمکی غیرفعال ساخته شد، سپس در یک ایستگاه کار شبیه‌سازی شده، با و بدون استفاده از بازوی کمکی فعالیت الکتریکی عضلات در دو ارتفاع کار و دو وظیفه ارزیابی گردید. برای تحلیل داده‌ها نرم افزار SPSS26 در سطح معنی داری 0.05استفاده شد.
یافتهها: بازوی کمکی طراحی شده در ارتفاعها و وظایف مورد آزمون، میزان فعالیت الکتریکی عضلات را کاهش داد و از بین شش عضله مورد بررسی، عضلات تراپزیوس و آنتریور دلتویید بیشترین کاهش را نشان دادند.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داده است که استفاده از این بازوی کمکی فعالیت الکتریکی عضلات شانه را کاهش می‌دهد، و تأثیرات متفاوتی در وظایف و ارتفاع کار مختلف دارد. به طور کلی، این نتایج نشان می‌دهند که استفاده از بازوی کمکی می‌تواند یک مداخله مؤثر برای کارهای بالای سر باشد، اما تحقیقات بیشتری برای ارزیابی پیامدهای طولانی مدت چنین مداخله‌ای با جمعیت متنوع و برای درک بهتر مسائل بهداشتی و ایمنی در محلی که ممکن است از چنین فناوری استفاده شود، نیاز است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روش‌ها و فن‌آوری‌های نوین در ارگونومی (هوش محاسباتی و ...)
دریافت: 1403/2/18 | پذیرش: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
دریافت: 1403/2/18 | پذیرش: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
