1- گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای ،دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، maedemoradi@yahoo.com
چکیده: (502 مشاهده)
زمینه و هدف: پوسچر نامناسب یکی از اصلیترین علل ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی (MSD) در حرفه دندانپزشکی است که به دلیل ماهیت فعالیتهای این شغل به وجود میآید. این مطالعه، روشهای ارزیابی پوسچر مشاهدهای و دستگاهی برای شاغلین حرفه دندانپزشکی در مطالعات و شیوع گزارش شده MSDs در آنها را بررسی کرده است.
روش کار: جستجوی مطالعات در پایگاههای اطلاعاتی Scopus، PubMed،Google scholar با کلمات کلیدی تعیین شده، در بازه سـال 2000 تـا سـال 2021 انجام گرفت. از 541 مقاله در جستجوی اولیه پس از حذف مقالات فاقد صلاحیت، تکراری، ارائه در کنگره، مروری نظاممند و نامه به سردبیر، در نهایت 31 مقاله در این مطالعه وارد شدند.
یافتهها: نواحی گردن (58%)، پشتی و کمر (54.9%) و شانه و دست (29%) دارای بیشترین میزان درد و اختلال گزارش شده در بین اندام ها در مطالعات بودند. در میان روشهای ارزیابی پوسچر نیز RULA(19.4%)،REBA (19.4%)، EMG(13.8%) و QEC (8.3%) بیشترین روشهای مورد استفاده در میان تمام 17روش بکار رفته در مطالعات بودند.
نتیجهگیری: در بین روشهای مشاهدهای، روش QEC (Quick Exposure Check) به دلیل توجه به تجربه دندانپزشکان و درنظرگرفتن ابعاد مختلف وظایف دندانپزشکی کاربردیترین روش است و روش (Electromyography) EMG نیز مناسبترین روش دستگاهی برای ارزیابی پوسچر در دندانپزشکان است. همچنین به نظر میرسد استفاده از پرسشنامه به همراه روشهای ارزیابی میتواند درک و اثربخشی ارزیابی وضعیت پوسچر را افزایش دهد
نوع مطالعه:
مروری نظاممند |
موضوع مقاله:
اختلالات اسکلتی-عضلانی دریافت: 1402/11/24 | پذیرش: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10