پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای ترکیب بدن

کاملیا فتحی، فاطمه قربانی، رشید حیدری مقدم، حسین مجتهدی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه تاثیر ۶ هفته تمرین هوازی ایروبیک استپ بر آمادگی قلبی عروقی، ترکیب بدنی، انعطاف پذیری، توان بی هوازی پا و کیفیت زندگی دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی ۹۱-۱۳۹۰ بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود و تعداد ۳۱ نفر از دانشجویان دختر ۲۴ تا ۳۰سال دانشگاه اصفهان به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه آزمودنی شامل ۱۶ دانشجوی دختر( میانگین سن۲±۲۷ ، وزن۲۷/۶±۳۴/۵۸، قد۴±۶۱/۱) و گروه کنترل شامل ۱۵ دانشجوی دختر( با میانگین سن۱±۲۵ ، وزن ۳۲/۷±۷/۵۴ ، قد۶ ±۶۱/۱)بودند. اندازه گیر های پیش آزمون و پس آزمون شامل استقامت قلبی عروقی، انعطاف پذیری، توان بی هوازی پا، درصد چربی بدن و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه(WHOQOL) بود. از آزمون آنالیز کوواریانس برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق افزایش معنی داری در استقامت قلبی عروقی(p=۰,۰۰۱) و کاهش معنی داری در ترکیب بدنی(p=۰.۰۴۶) مشاهده شد ولی توان بی هوازی پا(p=۰.۱۸۰) و انعطاف پذیری(p= ۰.۱۰۹) افزایش معنی داری را نشان نداد. در نمره کل شاخص های کیفیت زندگی(p=۰.۰۰) افزایش معنی داری مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین هوازی ایروبیک استپ موجب بهبود کیفیت زندگی و ترکیب بدنی و استقامت قلبی عروقی می شود
کیوان حجازی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده

اهداف: بررسی شاخص‌های آمادگی جسمانی- زیست حرکتی و ترکیب بدن در کارگران جهت جلوگیری از کاهش عملکرد از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا این مطالعه با هدف بررسی این گونه شاخص‌های آمادگی جسمانی - زیست حرکتی مرتبط با تندرستی و ترکیب بدن در گروه‌های سنی مختلف کارکنان شرکت ایزوگام شرق انجام شد.
روش ‌‌‌کار: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، ۱۵۰ کارگر از ۱۵۰ مرکز فروش در شهرستان مشهد به روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه سنی: بین ۲۵ تا ۳۴ سال، بین ۳۵ تا ۴۴ سال و  بین ۴۵ تا ۵۴ سال قرار گرفتند. برای مقایسه میانگین‌های بین گروهی در گروه های سنی متفاوت از روش آماری تحلیل واریانس دوطرفه (ANCOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: تفاوت معنی داری در شاخص های ترکیب بدن یعنی وزن بین گروه های سنی ۳۴-۲۵ سال با ۴۴-۳۵ سال (۰/۰۰۸=P) و ۴۴-۳۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P)، شاخص توده بدنی بین گروه های سنی ۳۴-۲۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P) و ۴۴-۳۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P)، درصد چربی بدن بین گروه سنی ۳۴-۲۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۶=P)، حداکثر مصرف اکسیژن بین گروه سنی ۲۵-۳۴ سال با ۳۵-۴۴ سال (۰/۰۰۱=P)، ۲۵-۳۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، و ۳۵-۴۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، مشاهده شد. علاوه بر این، تفاوت معنی‌داری در تمام شاخص‌های آمادگی جسمانی و مرتبط با سلامت، چابکی، قدرت انفجاری، انعطاف‌پذیری، استقامت عضلات شکم و استقامت عضلات کمربند شانه، بین گروه‌های سنی ۲۵-۳۴ سال با ۳۵-۴۴ سال (۰/۰۰۱=P)، ۲۵-۳۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، و ۳۵-۴۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح آمادگی جسمانی کارکنان با افزایش سن کاهش می یابد. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران ارشد سازمان ها زمینه و انگیزه لازم را برای انجام فعالیت بدنی منظم برای کارکنان فراهم آورند.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb