دوره 11، شماره 1 - ( فصل‌نامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران - در دست چاپ 1402 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سیناز نیازی1 
، فرزانه گندمی* 2، لیلا غزاله3 ، پرویز صوفیوند4
، فرزانه گندمی* 2، لیلا غزاله3 ، پرویز صوفیوند4
1- گروه آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2- گروه آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. ، gandomi777@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
4- گروه روماتولوژی، مرکز توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان امام رضا، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
2- گروه آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. ، gandomi777@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
4- گروه روماتولوژی، مرکز توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان امام رضا، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
چکیده: (275 مشاهده)
مقدمه و اهداف: یکی از شایع‌ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی که تؤثیر زیادی بر کیفیت زندگی، سلامت و بازده کاری افراد بر جای می‌گذارد، گردن‌درد مزمن می‌باشد. هزینه‌های سنگین درمان‌های دارویی، جستجوی راهکارهای درمانی ساده و کم‌هزینه، امری اجتناب‌ناپذیر است. تکنیک‌های کشش و رهاسازی بافتی، از راهکارهای مؤثر در اصلاح اختلالات اسکلتی-عضلانی می‌باشند؛ در این مطالعه سعی شد تا اثربخشی آن‌ها در کنترل درد و بهبود عملکرد کارکنان مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی بررسی شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی با گروه‌های موازی و طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، 39 کارمند مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی با میانگین سنی 25_45 سال، به روش غیرتصادفی و دردسترس از بین کارمندان پشت میزنشین انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی در سه گروه کشش، رهاسازی و کنترل تخصیص یافتند و به مدت شش هفته مداخلات را دریافت کردند. در ابتدا و پس از شش هفته، شدت درد با معیار دیداری، خستگی کیفی با پرسشنامه خستگی چند بعدی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه SF36 مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین‌ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: مقایسه‌های درون-گروهی نشان داد که شدت درد، کیفیت زندگی و خستگی در هر دو گروه مداخله به طور معناداری بهبود یافته است (05/0P<). تمرینات کششی و رهاسازی هر دو بر بهبود متغیرها تأثیر معناداری داشتند (05/0P<). اما برتری با گروه تمرینات رهاسازی بود.
نتیجه‌گیری: شش هفته تکنیک رهاسازی و کشش در بیماران گردن درد مزمن غیراختصاصی، باعث کاهش درد و کاهش خستگی و افزایش کیفیت زندگی آن‌ها می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی با گروه‌های موازی و طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، 39 کارمند مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی با میانگین سنی 25_45 سال، به روش غیرتصادفی و دردسترس از بین کارمندان پشت میزنشین انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی در سه گروه کشش، رهاسازی و کنترل تخصیص یافتند و به مدت شش هفته مداخلات را دریافت کردند. در ابتدا و پس از شش هفته، شدت درد با معیار دیداری، خستگی کیفی با پرسشنامه خستگی چند بعدی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه SF36 مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین‌ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: مقایسه‌های درون-گروهی نشان داد که شدت درد، کیفیت زندگی و خستگی در هر دو گروه مداخله به طور معناداری بهبود یافته است (05/0P<). تمرینات کششی و رهاسازی هر دو بر بهبود متغیرها تأثیر معناداری داشتند (05/0P<). اما برتری با گروه تمرینات رهاسازی بود.
نتیجه‌گیری: شش هفته تکنیک رهاسازی و کشش در بیماران گردن درد مزمن غیراختصاصی، باعث کاهش درد و کاهش خستگی و افزایش کیفیت زندگی آن‌ها می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اختلالات اسکلتی-عضلانی
دریافت: 1402/2/16 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار الکترونیک: 1402/3/10
دریافت: 1402/2/16 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار الکترونیک: 1402/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |