آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 10، شماره 2 - ( فصل‌نامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1401 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 131-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kalatpour O, Heidarimoghadam R, Mohammadfam I, Farhadian M, Tavakkol M R. Develop and Validity Operator Room Risk-taking Questionnaire with Event-related Potentials. Iran J Ergon 2022; 10 (2) :121-131
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-906-fa.html
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-906-fa.html
کلات‌پور امید، حیدری مقدم رشید، محمدفام ایرج، فرهادیان مریم، توکل محمدرضا. ساخت و بررسی اعتبار پرسشنامه ی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل از طریق رویدادها پتانسیل مغزی. مجله ارگونومی. 1401; 10 (2) :121-131
امید کلات‌پور1 
، رشید حیدری مقدم2 ، ایرج محمدفام1 ، مریم فرهادیان3 ، محمدرضا توکل* 4
، رشید حیدری مقدم2 ، ایرج محمدفام1 ، مریم فرهادیان3 ، محمدرضا توکل* 4
1- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه آمار حیاتی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، herfehei@gmail.com
2- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه آمار حیاتی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، herfehei@gmail.com
چکیده: (3134 مشاهده)
اهداف: ریسک‌پذیری، یکی از جنبه‌های شخصیتی است که در بروز حوادث مؤثر می‌باشد؛ بنابراین افراد با ریسک‌پذیری بالا نبایستی در مشاغل حساس که باعث بروز حوادث می‌شوند بکار گرفته شوند. هدف از این مطالعه، ساخت و بررسی اعتبار پرسش‌نامه‌ی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل از طریق بررسی پتانسیل رویدادهای مغزی بود.
روش کار: ابتدا سؤالات از مراجع علمی معتبر بر اساس مدل مفهومی انتخاب شدند. سپس با استفاده از روایی، صورت سؤالات پرسش‌نامه‌ی اولیه انتخاب شد و توسط ۱۷۸ نفر از اپراتورهای اتاق کنترل تکمیل گردید. با استفاده از آنالیز عاملی اکتشافی بهترین سؤالات پرسشنامه استخراج شد. تست-تست مجدد پس از سه ماه جهت قابلیت تکرارپذیری توسط ۴۲ نفر تکمیل گردید. جهت بررسی رویداد مغزی از الکتروانسفالوگرافی به همراه بالون آنالوگ ریسکی استفاده شد. ضریب ارتباط بین پتانسیل رویدادهای مغزی و نیز رفتار ریسکی در نرم‌افزار با امتیاز پرسش‌نامه‌ی تهیه شده سنجیده شده است.
یافته‌ها: آنالیز عاملی یک عامل و ۱۳ سؤال را به عنوان بهترین سؤالات مشخص کرد. ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۱ به دست آمد. ضریب ارتباط Spearman بین پرسشنامه و ریسک‌پذیری رفتاری ۰/۳۸ (۰/۷۰ = η۲، ۰/۰۱ = P) محاسبه شد. ضریب ارتباط بین پرسشنامه و رویداد مغزی P۳۰۰ ۰/۶۳ (۰/۹۹ = η۲، ۰/۰۱ = P) محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: پرسش‌نامه‌ی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل (Operator Room Risk-taking Questionnaire) ORTQ شامل ۱۳ سؤال است که می‌تواند به عنوان ابزاری مناسب برای بررسی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل و همچنین برای اهداف تحقیقاتی استفاده شود. این پرسشنامه دارای سه بعد شخصیتی ریسک‌پذیری، تکانشگری و جسارت است.
روش کار: ابتدا سؤالات از مراجع علمی معتبر بر اساس مدل مفهومی انتخاب شدند. سپس با استفاده از روایی، صورت سؤالات پرسش‌نامه‌ی اولیه انتخاب شد و توسط ۱۷۸ نفر از اپراتورهای اتاق کنترل تکمیل گردید. با استفاده از آنالیز عاملی اکتشافی بهترین سؤالات پرسشنامه استخراج شد. تست-تست مجدد پس از سه ماه جهت قابلیت تکرارپذیری توسط ۴۲ نفر تکمیل گردید. جهت بررسی رویداد مغزی از الکتروانسفالوگرافی به همراه بالون آنالوگ ریسکی استفاده شد. ضریب ارتباط بین پتانسیل رویدادهای مغزی و نیز رفتار ریسکی در نرم‌افزار با امتیاز پرسش‌نامه‌ی تهیه شده سنجیده شده است.
یافته‌ها: آنالیز عاملی یک عامل و ۱۳ سؤال را به عنوان بهترین سؤالات مشخص کرد. ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۱ به دست آمد. ضریب ارتباط Spearman بین پرسشنامه و ریسک‌پذیری رفتاری ۰/۳۸ (۰/۷۰ = η۲، ۰/۰۱ = P) محاسبه شد. ضریب ارتباط بین پرسشنامه و رویداد مغزی P۳۰۰ ۰/۶۳ (۰/۹۹ = η۲، ۰/۰۱ = P) محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: پرسش‌نامه‌ی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل (Operator Room Risk-taking Questionnaire) ORTQ شامل ۱۳ سؤال است که می‌تواند به عنوان ابزاری مناسب برای بررسی ریسک‌پذیری اپراتورهای اتاق کنترل و همچنین برای اهداف تحقیقاتی استفاده شود. این پرسشنامه دارای سه بعد شخصیتی ریسک‌پذیری، تکانشگری و جسارت است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/7/1 | انتشار الکترونیک: 1401/7/1
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/7/1 | انتشار الکترونیک: 1401/7/1
فهرست منابع
1. World Health Organization. WHO/ILO joint estimates of the work-related burden of disease and injury, 2000-2016: global monitoring report. Geneva, Switzerland: WHO; 2021.
2. Blais AR, Weber EU. A domain-specific risk-taking (DOSPERT) scale for adult populations. Judgm Decis Mak. 2006;1(1):33-47.
3. Weber EU, Blais AR, Betz NE. A domain-specific risk-attitude scale: Measuring risk perceptions and risk behaviors. J Behav Decis Mak. 2002;15(4):263-90. [DOI]
4. Ba Y, Zhang W, Peng Q, Salvendy G, Crundall D. Risk-taking on the road and in the mind: behavioural and neural patterns of decision making between risky and safe drivers. Ergonomics. 2016;59(1):27-38. [DOI] [PubMed]
5. Zhang DC, Highhouse S, Nye CD. Development and validation of the General Risk Propensity Scale (GRiPS). J Behav Decis Mak. 2019;32(2):152-67. [DOI]
6. Choi B, Jebelli H, Lee S. Feasibility analysis of electrodermal activity (EDA) acquired from wearable sensors to assess construction workers’ perceived risk. Saf Sci. 2019;115:110-20. [DOI]
7. de Groot K, van Strien JW. Event-related potentials in response to feedback following risk-taking in the hot version of the Columbia Card Task. Psychophysiology. 2019;56(9):e13390. [DOI] [PubMed]
8. Yau YHC, Potenza MN, Mayes LC, Crowley MJ. Blunted feedback processing during risk-taking in adolescents with features of problematic Internet use. Addict Behav. 2015;45:156-63. [DOI] [PubMed]
9. Massar SAA, Rossi V, Schutter DJLG, Kenemans JL. Baseline EEG theta/beta ratio and punishment sensitivity as biomarkers for feedback-related negativity (FRN) and risk-taking. Clin Neurophysiol. 2012;123(10):1958-65. [DOI] [PubMed]
10. Congdon E, Bato AA, Schonberg T, Mumford JA, Karlsgodt KH, Sabb FW, et al. Differences in neural activation as a function of risk-taking task parameters. Front Neurosci. 2013;7:173. [DOI] [PubMed]
11. Mohr PNC, Biele G, Heekeren HR. Neural processing of risk. J Neurosci. 2010;30(19):6613-9. [DOI] [PubMed]
12. Chandrakumar D, Feuerriegel D, Bode S, Grech M, Keage HAD. Event-related potentials in relation to risk-taking: A systematic review. Front Behav Neurosci. 2018;12:111. [DOI] [PubMed]
13. Grol R, Whitfield M, De Maeseneer J, Mokkink H. Attitudes to risk taking in medical decision making among British, Dutch and Belgian general practitioners. Br J Gen Pr. 1990;40(333):134-6. [PubMed]
14. Huff RA, Keil M, Kappelman L, Prybutok V. Validation of the Sitkin-Weingart Business Risk Propensity Scale. Manag Res News. 1997;20(12):39-48. [DOI]
15. Lejuez CW, Read JP, Kahler CW, Richards JB, Ramsey SE, Stuart GL, et al. Evaluation of a behavioral measure of risk taking: the Balloon Analogue Risk Task (BART). J Exp Psychol Appl. 2002;8(2):75-84. [DOI] [PubMed]
16. Bechara A, Damasio AR, Damasio H, Anderson SW. Insensitivity to future consequences following damage to human prefrontal cortex. Cognition. 1994;50(1-3):7-15. [DOI] [PubMed]
17. Low BKL, Chan AHS. Questionnaire for construction worker risk taking (Q-CWRT) in Hong Kong. Japanese J Ergon. 2017;53(Suppl 2):S584-7.
18. Lajunen T, Parker D, Summala H. The manchester driver behaviour questionnaire: a cross-cultural study. Accid Anal Prev. 2004;36(2):231-8. [DOI] [PubMed]
19. Lermer E, Streicher B, Raue M. Measuring subjective risk estimates. In: Raue M, Lermer E, Streicher B, editors. Psychological perspectives on risk and risk analysis. Berlin/Heidelberg, Germany: Springer; 2018. p. 313-27.
20. Fleming M, Lardner R. Strategies to promote safe behaviour as part of a health and safety management system. Norwich, UK: HSE Books; 2002.
21. Wagenaar WA. Risk taking and accident causation. In: Yates JF, editor. Risk-taking behavior. Philadelphia, PA: John Wiley & Sons; 1992.
22. Hair JF, Black WC, Babin BJ, Anderson RE. Multivariate data analysis. 8th ed. Hoboken, New Jersey: Pearson Prentice Hall; 2018.
23. Moeller FG, Barratt ES, Dougherty DM, Schmitz JM, Swann AC. Psychiatric aspects of impulsivity. Am J Psychiatry. 2001;158(11):1783-93. [DOI] [PubMed]
24. Bleichrodt H, L’Haridon O, van Ass D. The risk attitudes of professional athletes: Optimism and success are related. Decision. 2018;5(2):95. [DOI]
25. Russo PM, De Pascalis V, Varriale V, Barratt ES. Impulsivity, intelligence and P300 wave: An empirical study. Int J Psychophysiol. 2008;69(2):112-8. [DOI] [PubMed]
26. Harmon-Jones E, Barratt ES, Wigg C. Impulsiveness, aggression, reading, and the P300 of the event-related potential. Pers Individ Dif. 1997;22(4):439-45. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
