راضیه مرشدی، مطره بوعذار، داود افشاری، کامبیز احمدی انگالی، مریم ملک زاده،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
مقدمه: وظایف بلند کردن دستی بار بطور گسترده در
بسیاری مشاغل وجود دارد. پرسنل شاغل در بخشهای درمانی به به دلیل بلند کردن
دستی بار ، در معرض ریسک بالای اختلالات اسکلتی- عضلانی هستند. شیوه نادرست بلند
کردن بار، یک ریسک فاکتور مهم برای ایجاد کمردرد محسوب میشود. هدف از انجام این
مطالعه، تحلیل بیومکانیکی بارهای
وارد بر کمر کمک بهیاران در فعالیت جابه‌جایی دستی کارتنهای سرم ۱۲,۵ کیلوگرمی در بیمارستان و ارائه راهکارهای ارگونومیکی مؤثر در پیشگیری از
کمردرد میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه به‌صورت تحلیلی در
یکی از بیمارستانهای شهرستان اهواز در سال ۱۳۹۲ انجام شده است. پوسچرهای مورد
ارزیابی از طریق مشاهده و عکس‌برداری، نمونه‌برداری شدند. سپس شاخص بلندکردن بار کمپلکس، بوسیله معادله NIOSH و تخمین نیروهای فشاری وارده به مهرههای L۵/S۱
به عنوان شاخص کمی با استفاده از نرمافزار۳DSSPP، طی۲ مرحله قبل و بعد از مداخله محاسبه شد. سپس نتایج با استفاده
از آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین مقدار RWL در ردیف بالا ۹,۸۹ کیلوگرم و کمترین مقدار آن در ردیف پایین ۵.۴۴ کیلوگرم میباشد. بیشترین و کمترین
میزان نیروی فشاری نیز در ردیف‌های پایین و بالا به ترتیب ۶۷۲۷ و ۳۷۰۷ نیوتن میباشد.
نتایج آزمونهای آماری نشان داد کاهش معنیداری بین مقادیر شاخص کمپلکس بلند کردن
بار (CLI) و همچنین میانگین نیروی فشاری در
قبل و بعد از اعمال اصلاحات در ایستگاه کار میباشد.
نتیجه‌گیری: از طریق تحلیل بیومکانیکی
ایستگاههای کار به صورت کمی و کیفی میتوان ارزیابی دقیق‌تری انجام داد و شرایط
ارگونومیکی ایستگاههای کار را با دقت
بیشتری اصلاح و تعدیل نمود.
