مجله ارگونومی

مقدمه: بیمارستان به‌عنوان محیط ارائه خدمات درمانی، تحت تأثیر منابع آلودگی صدا قرار دارد که می‌تواند از جنبه بهداشتی و آسایشی بر بیماران و کارکنان تأثیر منفی داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان ارتباط آزار صدا با سلامت عمومی کارکنان بیمارستان‌های دانشگاهی و غیر دانشگاهی شیراز انجام شد.

مواد و روش­ ها: مطالعه حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی و در چهار بیمارستان دانشگاهی و غیر دانشگاهی شیراز با حجم نمونه ۳۰۰ نفر از کارکنان بیمارستان‌ها با استفاده از فرمول و با توجه به مطالعات پیشین انجام شد. ابزار پژوهش در این مطالعه پرسشنامه‌های سلامت عمومی (GHQ)، آزار صدا (NAS) و دستگاه صداسنج مدل CEL- ۴۴۰ بود. 

یافته‌ها: در این مطالعه ارتباط نمره کلی سلامت عمومی کارکنان و تراز فشار صوت در بیمارستان­های دانشگاهی ارتباطی معکوس و ضعیف (۱۰۳/۰- r=) و در بیمارستان­های غیردانشگاهی یک ارتباط مستقیم و مثبت (۲۷۴/۰ r=) بود که از نظر آماری معنادار نبود (۰۵/۰≤P). ارتباط بین نشانه­های جسمانی، اضطراب و بی­خوابی، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی با فشار صوت یک ارتباط معکوس و ضعیف (۱۹۵/۰- r=)(۰۵/۰≤p) بود. همچنین ارتباط بین سلامت عمومی با آزار صدا یک ارتباط مستقیم و مثبت (۲۶۶/۰ r=) و معنادار (۰۵/۰≥p) به دست آمد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه در بیمارستان­های دانشگاهی صدا بیشتر از حدود تماس مجاز می‌باشد و سلامت عمومی شاغلین و بیماران را تحت تأثیر می­گذارد و نیاز به انجام اقدامات کنترلی می­باشد.