زمینه و هدف: با توجه به اینکه اختلالات اسکلتی ـ عضلانی و تنیدگی شغلی از مهمترین دلایل از کارافتادگی، بروز مشکلات جسمانی و روانی در کارکنان است بررسی دلایل ایجاد کننده آنها اهمیت زیادی دارد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سطح ریسک ارگونومیکی و تنیدگی شغلی در کارکنان یک کارخانه تولید مواد غذایی است.
روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی با نمونهای ۲۰۰ نفری از کارکنان تولید و بستهبندی یک کارخانه تولید مواد غذایی است که در سال ۱۳۹۷ انجام پذیرفت. برای تعیین سطح ریسک ارگونومیکی از روش QEC، برای سنجش میزان تنیدگی شغلی از پرسشنامه اسیپو و برای تحلیل دادهها آمار توصیفی و استنباطی (آزمونهای t و F) استفاده شد.
یافتهها: میزان سطح ریسک ارگونومیکی در نواحی گردن، شانه و مچ دست وضعیت نامطلوبی دارد. ایستگاهای کاری مستلزم اصلاح در آینده نزدیک هستند. بین سطح ریسک ارگونومیکی و متغیرهای دموگرافیک جنسیت و تحصیلات با تنیدگی شغلی ارتباط معنیداری وجود دارد.
نتیجهگیری: وضعیت ارگونومیکی نامطلوب ایستگاههای کاری در کارخانه مواد غذایی استرس شغلی کارکنان را در بخشهای تولید و بستهبندی افزایش داده است. بنابراین طراحی مناسب ایستگاههای کاری و رعایت اصول ارگونومیکی در بهبود سلامت جسمانی و روانی کارکنان مؤثر است.