مقدمه: امروزه ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی در
دنیا به علت آسیبی که به نیروی کار و بهرهوری وارد میسازد از اهمیت فوقالعاده برخوردار است. لذا ضروری است که مطالعات وسیعی برای شناسایی و
پیشگیری از بروز این آسیبها و کنترل ریسک فاکتورهای ایجادکننده آن‌ها انجام گیرد.
مواد و روش ها: این پژوهش با استفاده از یک مدل مداخله ارگونومی به بررسی و بهبود شرایط
ارگونومیکی یک کارخانه تولید قطعات یدکی میپردازد. به‌منظور بررسیهای نمونهای
از جدول مورگان برای تعیین حجم نمونه استفاده و به روش نمونهگیری تصادفی ساده تعداد ۴۴ نمونه از ۵۰ نفر
کارکنان واحد تولیدی انتخاب
شدند. برای شناسایی ریسک فاکتورهای ارگونومیکی از "پرسشنامه نوردیک"
و"نکات بازبینی ارگونومی"استفاده شد. بر اساس مدل نظری مورد استفاده
مداخله ارگونومی در دو مرحله انجام گرفت.
یافته‌ها: در مرحله مداخله ارگونومی کلان در قالب کارگاهها و کارگروههای مختلف، هفت
هدف و سیزده پیشنهاد ارگونومیکی احصاء و ارائه شد. در مرحله مداخله ارگونومی خرد، بیست
مورد ریسک فاکتورهای ارگونومیکی شناسایی و سیزده برنامه و راهکار برای برطرف کردن مشکلات
پیشنهاد گردید. یازده مورد از راهکارها با تائید مدیریت ارشد در راستای بهبود شرایط ارگونومیکی و افزایش بهرهوری
به مرحله اجرا گذاشته شد.
نتیجه گیری: مهم‌ترین
نتیجه مداخلات ارگونومی جامع، تغییر در فرهنگ سازمانی است که منافع مستقیم و غیرمستقیم مثل راه‌حل‌های کم‌هزینه یا بدون
هزینه برای حل مشکلات، ایجاد یک محیط بهبود مستمر و فعال، افزایش انگیزه کارکنان
در مشارکت و نوآوری در حل مشکلات، تمایل بیشتر به تفکر برای ارائه ایدههای جدید، ارتباطات
بهتر بین مسئولین و کارکنان، افزایش توانمندی و سطح دانش عمومی شاغلین را به دنبال
داشته است.
