پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای ولی پور

سمیه قره بائی، حبیب الله دهقان، بهزاد مهکی، فیروز ولی پور،
دوره ۲، شماره ۲ - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران ۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: مواجهه با گرما یکی عوامل زیان آور محیط های کار است. مواجهه کارگران با دمای بالای محیط موجب بروز استرین حرارتی هستند. هدف از این مطالعه بررسی قابلیت خنک کنندگی جلیقه ایرانی حاوی بسته های ماده تغییر فاز در شرایط گرم و مرطوب خلیج فارس بود. روش کار: مطالعه مداخله ای حاضر بر روی ۶ نفر از دریانوردان بخش موتورخانه یک کشتی نفتکش در تابستان سال ۹۲ انجام گرفت. شاخص نمره استرین گرمایی ، دمای دهانی و فشار خون افراد، در هر دو حالت با و بدون استفاده از جلیقه خنک کننده به مدت دو ساعت، اندازه گیری شد و داده ها با استفاده از آزمون t زوجی مورد تحلیل قرار گرفت.. یافته ها: میانگین دمای دهانی در دقیقه سی ام مواجهه با گرما برابر °C ۲۲/۰±۹۸/۳۶ در وضعیت بدون جلیقه خنک کننده و °C ۲/۰±۶۸/۳۶ در وضعیت با جلیقه خنک کننده بود(۰۳۵/۰p<). و در دقیقه شصتم مواجهه با گرما میانگین دمای دهانی در وضعیت بدون جلیقه خنک کننده برابر °C ۲۵/۰±۰۶/۳۷ در وضعیت با جلیقه خنک کننده برابر و °C ۱۶/۰±۷۸/۳۶ بود(۰۴۲/۰p<) بدست آمد هم چنین شاخص نمره استرین گرمایی بدون استفاده از جلیقه خنک کننده ۰۳ /۳±۷۲/۱۲ و در حالت استفاده از جلیقه خنک کننده ۹/۲±۶۵/۸ بدست امد (۰۳۹/۰p<). ولی اختلاف میانگین فشار خون دیاستول و سیستول در دو حالت با و بدون استفاده از جلیقه خنک کننده معنی داری نبودند (۰۵/۰p> ). نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که جلیقه خنک کننده حاوی بسته های ماده تغییر فاز ایرانی موجب کاهش استرین گرمایی (دمای دهانی و گرمای درک شده ) در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب خلیج فارس می شود.
حبیب الله دهقان شهرضا، فیروز ولی پور، حسین خلیلی گرجی، بهزاد مهکی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران ۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر جلیقه­های خنک‌کننده در حین پوشیدن لباس­های محافظتی شیمیایی- میکروبی-هسته‌ای بر استرین حرارتی و زمان واکنش افراد بوده است.

مواد و روش­ها: این مطالعه بر روی ۱۲ دانشجوی مرد با میانگین سنی ۲±۲۵ و شاخص توده بدنی ۵/۱±۲۳ انجام گرفت. هر یک از دانشجویان به مدت ۲۰ دقیقه در آزمایشگاه شرایط جوی با دمای ۳۵ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۳۰ درصد بر روی تردمیل با سرعت km/h ۴/۲ فعالیت نمودند. نمره شاخص استرین فیزیولوژیکی، دمای دهانی، تعداد خطا و زمان پاسخ (Reaction time) در پایان هر دو مرحله اندازه‌گیری شدند و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نتایج مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: آزمون Wilcoxon نشان داد که میانگین تفاوت نمره شاخص استرین گرمایی (p=۰,۰۰۲)، دمای دهانی (p=۰,۰۰۲)، زمان پاسخ (p=۰,۰۰۲)، ضربان قلب (p=۰,۰۰۲) و خطا (p=۰,۰۰۳) در دو حالت با و بدون جلیقه خنک‌کننده معنی‌دار بوده است. میانگین شاخص استرین فیزیولوژیکی PSI در حالت بدون جلیقه خنک‌کننده ۸۸۲/۰±۰۳۸/۴ و با جلیقه خنک‌کننده ۴۳۵/۰±۴۲/۱ بود. همچنین میانگین زمان واکنش در حالت بدون جلیقه ۰۹۷۲/۰±۷۶۹/۰ و با جلیقه ۰۹۷۷/۰±۵۳۹/۰ بود.

نتیجه‌گیری: یافته­های مطالعه نشان داد که جلیقه­های خنک‌کننده باعث کاهش استرین فیزیولوژیکی، زمان واکنش و میزان خطای افراد می‌شود.


فیروز ولی پور، عمران احمدی، غلامحسین پورتقی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران ۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: شناخت ظرفیت جسمی افراد در شرایط آب هوایی مختلف می‌تواند کمک زیادی جهت انتخاب افراد مناسب برای کار داشته باشد. ظرفیت کار فیزیکی می‌تواند تحت شرایط آب هوایی متفاوت تغییر کند. نیروهای نظامی از جمله افرادی هستند که تحت شرایط آب و هوایی مختلف قرار می‌گیرند از این رو هدف از این پژوهش اندازه‌گیری ظرفیت کار فیزیکی نیروهای نظامی در شرایط آب و هوایی نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب می‌باشد.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می‌باشد. در این مطالعه تعداد ۳۶ نفر از نیروهای نظامی مرد در گروه سنی ۲۹-۲۰ سال مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه‌گیری ظرفیت کار جسمانی، حداکثر توان هوازی، حداکثر توان جسمانی و اکسیژن مصرفی در سه شرایط متفاوت آب هوایی (نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب) انجام شد. جهت اندازه‌گیری شاخص‌های فوق از روش نوار متحرک آستراند استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از این تحقیق ظرفیت کار فیزیکی افراد را در آب و هوای نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب به ترتیب۵۲/۰ ±۶۹/۳، ۵۵/۰± ۶۹/۳ و ۵۰/۰±۴۱/۳ کیلوکالری بر دقیقه نشان داد، حداکثر توان فیزیکی افراد در سه شرایط فوق به ترتیب ۱,۵۴±۸۷/۱۰، ۶۳/۱±۱۰.۸۴ و۴۸/۱۰±۰۲/۱۰ کیلوکالری بر دقیقه به دست آمد،‌ همچنین حداکثر توان هوازی این افراد به ترتیب۵۲/۲± ۵۲/۲۹، ۶۵/۲±۷۶/۲۹ و۷۶/۲ ±۱۴/۲۸ میلی‌لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه به دست آمد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای نرمال با ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای گرم مشابه می‌باشد؛ اما ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای نرمال بیشتر از ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای خیلی گرم می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد افراد مورد مطالعه مجاز به انجام کارهای سبک تا متوسط در طول یک شیفت کاری می‌باشند.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb