زمینه و هدف: ملاحظات ارگونومیکی در طراحی محصول طی چند دهه گذشته افزایش یافته است. امروزه شرکتهای بیشماری جنبههای ارگونومیکی را در محصولات خود بکار میگیرند تا بدین ترتیب نیاز و و رضایت مشتری را در توسعه محصولات جدید تحقق بخشند.
روش کار: در این مطالعه ۴۳۵ نفر از کارآموزان ۱۸ تا ۲۲ سال یکی از مراکز آموزش عالی فنی و حرفهای شهر تهران برای تکمیل پرسشنامه کانو از طریق ارتباط مستقیم با کاربر و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از روشهای ادغام مدل کانو و گسترش عملکرد کیفیت (QFD) جهت بهبود طراحی کارگاههای موسسات فنی و حرفهای به لحاظ ارگونومیکی و مبتنی بر نیازهای کاربران استفاده گردید. پس از تکمیل پرسشنامه کانو توسط این افراد، پاسخها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج حاصل وارد ماتریس کیفیت ویژگی (HOQ) شد.
یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که طراحی و کاربرد ایمن مهمترین ویژگی بود که کاربر در فضای کاری کارگاههای آموزشی به دنبال آن بود. از سوی دیگر، معیارهای قابلیت تنظیم، ضخامت مواد و مبلمان ارتباط تقریبا معنی داری با ارگونومی و راحتی نداشت. دلیل آن را میتوان به احتمال زیاد از عدم آگاهی آنها از اهمیت پوسچرهای صحیح بدن و مزیت مبلمان قابل تنظیم دانست.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که از هر دو رویکرد مدل کانو و روش گسترش عملکرد کیفیت (QFD) میتوان در شناسایی و تعیین اولویتهای طراحی محصول و محیط کاری از دیدگاه کاربر استفاده نمود.