زهرا اکبری چهره برق، صدیقه‌السادات طوافیان،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( فصل‌نامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
اهداف: هنرجویان موسیقی دختر، در مقایسه با پسران هنرجو، شیوع بیشتری از دردهای اسکلتی- عضلانی را نشان می‌دهند. وضعیت بدنی نامناسب هنگام نواختن، از عوامل کلیدی ایجاد دردهای اسکلتی- عضلانی دراین گروه می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی؛ همچنین تعیین عوامل مرتبط با آن در هنرجویان موسیقی دختر بود.
روش کار: مطالعه‌ی مقطعی در بازه‌ی زمانی مهر‌ماه تا آذر‌ماه سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با روش نمونه‌گیری آسان انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ی خودگزارشی، مقیاس عددی میزان شدت درد و Nordic جمع‌آوری شد. رفتار وضعیت بدنی هنرجویان نیز با استفاده از روش Entire Body Assessment Rapid ارزیابی شد. از آمار توصیفی برای بررسی داده‌ها استفاده شد. جهت تعیین ارتباط بین متغیرهای مطالعه با شیوع درد، از آزمون‌های همبستگی و Chi-square استفاده شد. سطح معنی‌داری ۰/۰۵ در نظرگرفته شد.
یافته‌ها: در مجموع، ۲۴۳ هنرجوی هنرستان موسیقی دخترانه‌ی دولتی تهران وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد ۸۰ نفر از مشارکت‌کنندگان (۶۵ درصد) دچار دردهای اسکلتی- عضلانی بودند. بیشترین محل درد گزارش شده مربوط به نواحی گردن (۷/ درصد)، شانه ها (۲۴/۷)، کمر (۲۳/۹ درصد) و مچ دست (۲۲/۶ درصد) بود. هنرجویانی که بزرگتر بودند و رفتار وضعیت بدنی نامناسب داشتند به‌طور معنی‌داری (به ترتیب: ۰/۰۰۲ = P و ۰/۰۰۱ =P ) بیشتر دچار دردهای اسکلتی- عضلانی می‌شدند. همچنین ارتباط معنی‌داری بین نوع ابزار موسیقی و دردهای اسکلتی- عضلانی وجود داشت (۰/۰۱۸ = P). ارتباط معنی‌داری بین سابقه‌ی نوازندگی، مدت تمرین و پایه‌ی تحصیلی با دردهای اسکلتی- عضلانی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه تأیید کرد دردهای اسکلتی- عضلانی مهم‌ترین مشکل سلامتی بین هنرجویان موسیقی دختر می‌باشد. در نتیجه، آموزش وضعیت صحیح بدنی برای پیشگیری از دردهای اسکلتی- عضلانی در آنان مهم به نظر می‌رسد.
