مجله ارگونومی

زمینه و هدف: پرزنتیسم به عنوان یک پدیده جهانی تحت عنوان مشکلات کارگرانی تعریف می‌شود که در کار حضور دارند؛ اما به دلیل بیماری، کسالت، ناخوشی و یا سایر شرایط پزشکی به طور کامل کارایی لازم را ندارند. هدف این مطالعه بررسی میزان ارتیاط پرزنتیسم با میزان  بهره‌وری نیروی کار و استرس شغلی درکارکنان یک شرکت زیر مجموعه وزارت نفت بود.

روش کار : افراد مورد مطالعه با توجه به فرمول کوکران و از بین کارکنان رسمی یکی از شرکت‌های گاز استانی بصورت تصادفی انتخاب شدند. داده‌های مطالعه با استفاده از مقیاس دانشگاه استنفورد (SPS-۶ ) و پرسش‌نامۀ سلامت و کار (HWQ) جمع‌آوری شد. برای بررسی معناداری میزان پرزنتیست در میان کارکنان از آزمون تی تک‌ نمونه استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد.

یافته‌ها: در این تحقیق مشخص شد ۲۷ نفر (۴۶%) از افراد حاضر در پروژه پرزنتیست هستند و ۳۲ نفر (۵۴%) غیرپرزنتیست می‌باشند. نتایج نشان داد بین پدیده پرزنتیسم و زیرمجموعه‌های بهره‌وری ( ۰۰۳ /۰r=) و زیرمجموعه‌های استرس شغلی ( ۰۱۶ /۰r=) از نظر آماری رابطه معناداری وجود دارد و هر چه افراد از پرزتیسم بالاتری برخوردار باشند میزان استرس شغلی آن‌ها بالاتر است.

نتیجه‌گیری: در این تحقیق مشخص شد که هر چه افراد از پرزتیسم بالاتری برخوردار باشند، بهره‌وری نیروی کار کمتر و میزان استرس شغلی آن‌ها بیشتر است که همین امر سبب تحمیل هزینه‌های زیادی به سازمان می‌شود.