اهداف: بررسی شاخص‌های آمادگی جسمانی- زیست حرکتی و ترکیب بدن در کارگران جهت جلوگیری از کاهش عملکرد از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا این مطالعه با هدف بررسی این گونه شاخص‌های آمادگی جسمانی - زیست حرکتی مرتبط با تندرستی و ترکیب بدن در گروه‌های سنی مختلف کارکنان شرکت ایزوگام شرق انجام شد.
روش کار: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، ۱۵۰ کارگر از ۱۵۰ مرکز فروش در شهرستان مشهد به روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه سنی: بین ۲۵ تا ۳۴ سال، بین ۳۵ تا ۴۴ سال و بین ۴۵ تا ۵۴ سال قرار گرفتند. برای مقایسه میانگین‌های بین گروهی در گروه های سنی متفاوت از روش آماری تحلیل واریانس دوطرفه (ANCOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: تفاوت معنی داری در شاخص های ترکیب بدن یعنی وزن بین گروه های سنی ۳۴-۲۵ سال با ۴۴-۳۵ سال (۰/۰۰۸=P) و ۴۴-۳۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P)، شاخص توده بدنی بین گروه های سنی ۳۴-۲۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P) و ۴۴-۳۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۱=P)، درصد چربی بدن بین گروه سنی ۳۴-۲۵ سال با ۵۴-۴۵ سال (۰/۰۰۶=P)، حداکثر مصرف اکسیژن بین گروه سنی ۲۵-۳۴ سال با ۳۵-۴۴ سال (۰/۰۰۱=P)، ۲۵-۳۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، و ۳۵-۴۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، مشاهده شد. علاوه بر این، تفاوت معنی‌داری در تمام شاخص‌های آمادگی جسمانی و مرتبط با سلامت، چابکی، قدرت انفجاری، انعطاف‌پذیری، استقامت عضلات شکم و استقامت عضلات کمربند شانه، بین گروه‌های سنی ۲۵-۳۴ سال با ۳۵-۴۴ سال (۰/۰۰۱=P)، ۲۵-۳۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، و ۳۵-۴۴ سال با ۴۵-۵۴ سال (۰/۰۰۱=P)، مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح آمادگی جسمانی کارکنان با افزایش سن کاهش می یابد. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران ارشد سازمان ها زمینه و انگیزه لازم را برای انجام فعالیت بدنی منظم برای کارکنان فراهم آورند.
