پیام خود را بنویسید
دوره 11، شماره 4 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1402 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.TUMS.SPH.REC.1400.349

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abdi H, Zakerian S A, Azam K, Khanlari Baniyarani P. Determining the mental workload and investigating its effect on changing the mood components of taxi drivers in the city of Qazvin. Iran J Ergon 2024; 11 (4)
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-992-fa.html
عبدی حانیه، ذاکریان سید ابوالفضل، اعظم کمال، خانلری بانیارانی پیام. تعیین بار کاری ذهنی و بررسی میزان تأثیر آن در تغییر مؤلفه‌های خلقیات رانندگان تاکسی درون شهری شهر قزوین. مجله ارگونومی. 1402; 11 (4)

URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-992-fa.html


1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، zakerian@tums.ac.ir
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (648 مشاهده)
زمینه و هدف: از جمله مهم­ترین نگرانی‌­های جوامع امروزی، حوادث جاده‌­ای، خسارات و تلفات مربوط به آن می‌­باشد. بار کاری ذهنی یکی از اصلی‌­ترین عوامل انسانی بوده که خود می­‌تواند سبب بروز عوامل دیگری نظیر استرس و خشم شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی بار کاری ذهنی و میزان تأثیر آن در تغییر مؤلفه‌­های خلقیات رانندگان انجام شده است.
روش ­کار: 88 راننده تاکسی گردشی شهر قزوین جهت بررسی مؤلفه­‌های موردنظر در این مطالعه شرکت کردند. از پرسشنامه بارکاری ذهنی دالی جهت ارزیابی بارکاری ذهنی و از پرسشنامه پومز جهت سنجش مؤلفه‌­های خلقیات رانندگان استفاده شد. بر اساس سناریوی طراحی‌شده رانندگی در مسیرهای پرترافیک، متغیرهای موردنظر مورد ارزیابی قرار گرفتند و به­ منظور بررسی ارتباط میان آن­‌ها از آزمون­ t زوجی و آنالیز همبستگی پیرسون در نرم­افزار SPSS نسخه 24 استفاده گردید.
یافته‌هامیانگین سابقه کار و سن رانندگان برابر با 60/46 و 47/13 سال با انحراف معیار 12/10 و 39/9 سال بود. یافته­‌های به دست­‌آمده نشان ­داد که با رانندگی در مسیرهای پرترافیک، برمیزان میانگین بارکاری ذهنی رانندگان به­ مراتب افزوده ­شده و این افزایش معنادار می­‌باشد(001/0>P). با افزایش بارکاری ذهنی رانندگان، از برخی مؤلفه‌­های خلقیات که جنبه مثبتی دارند (مانند شادکامی و سرزندگی) ((157/0=p) (143/0- =r) ،(050/0=p) (646/0- =r)) کاسته و بر مؤلفه خلقی افسردگی رانندگان افزوده شده است (*248/0 =p) (020/0=r).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌­های حاصل از مطالعه، نتیجه حاصل شد که با تداوم فعالیت رانندگی، بر میزان بار کار ذهنی رانندگان افزوده شده ولی ارتباطی مبنی بر تأثیر این مؤلفه بر مؤلفه­‌های خلقیات مشاهده نشد.


متن کامل [PDF 1303 kb]   (26 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1402/9/19 | پذیرش: 1402/11/10 | انتشار الکترونیک: 1402/11/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb