دوره 8، شماره 4 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1399 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 102-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
تهمینه مرادی تمدن1 
، فخرالدین قاسمی2 ، ایرج محمدفام3 ، امید کلاتپور* 4
، فخرالدین قاسمی2 ، ایرج محمدفام3 ، امید کلاتپور* 4
1- کارشناسی ارشد، گروه ارگونومی، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- استادیار، گروه ارگونومی، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- استاد، قطب علمی آموزشی بهداشت حرفه‌ای کشور، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- استادیار، قطب علمی آموزشی بهداشت حرفه‌ای کشور، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
2- استادیار، گروه ارگونومی، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- استاد، قطب علمی آموزشی بهداشت حرفه‌ای کشور، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- استادیار، قطب علمی آموزشی بهداشت حرفه‌ای کشور، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
چکیده: (7085 مشاهده)
زمینه و هدف: آتش نشانی حرفه ای دشوار و خطرناک و نیازمند تصمیم گیری و سرعتِ‌عمل در شرایط اضطراری است. چنین وضعیتی احتمال بروز خطاهای انسانی را افزایش می دهد. عملیات راه اندازی خودروهای آتش نشانی اولین مرحلۀ اجرایی پاسخ اضطراری است که کاری بسیار حساس به‌شمار می آید. هدف از این مطالعه شناسایی و ارزیابی ریسک خطاهای انسانی اپراتورهای خودروهای آتش شانی حین فرایند عملیاتی سازی این خودروها بود.
روش کار: پژوهش حاضر به صورت توصیفی و مقطعی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. در آغاز کار، وظایف مربوط به عملیاتی‌کردن خودروهای آتش نشانی صنعتی با روش تجزیه وتحلیل سلسله‌مراتبی تحلیل شد. سپس، خطاهای انسانی عملیات راه اندازی خودروهای آتش نشانی با استفاده از رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی (SHERPA) شناسایی و تجزیه وتحلیل شد. درپایان نیز، راهکارهای کنترلی مناسب برای کاهش ریسک خطاها ارائه شد.
یافته‌ها: درمجموع، ۴۸۰ خطا برای ۱۳۰ وظیفۀ مطالعه‌شده شناسایی شد که ۴۸/۵۸درصد خطاها از نوع عملکردی، ۳۹/۱۷درصد از نوع بازبینی، ۱۰/۴۲درصد از نوع ارتباطی و ۰/۸۳درصد از نوع انتخابی بود و خطایی از نوع بازیابی مشاهده نشد. باتوجه‌به نتایج، ۸/۳۳درصد غیرقابل‌قبول، ۲۴/۱۷درصد نامطلوب، ۴۸/۳۳درصد قابل‌قبول ولی نیاز به تجدیدنظر و ۱۹/۱۷درصد سطح ریسک قابل‌قبول بدون نیاز به تجدیدنظر ارزیابی شد.
نتیجه گیری: فرایند عملیاتی سازی خودروهای آتش شانی می تواند با خطاهای انسانی همراه باشد و از عملیات موفق آتش نشانی جلوگیری کند؛ به‌همین‌دلیل، با استفاده از روش های مناسب این خطاها باید شناسایی و مهار شوند.
روش کار: پژوهش حاضر به صورت توصیفی و مقطعی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. در آغاز کار، وظایف مربوط به عملیاتی‌کردن خودروهای آتش نشانی صنعتی با روش تجزیه وتحلیل سلسله‌مراتبی تحلیل شد. سپس، خطاهای انسانی عملیات راه اندازی خودروهای آتش نشانی با استفاده از رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی (SHERPA) شناسایی و تجزیه وتحلیل شد. درپایان نیز، راهکارهای کنترلی مناسب برای کاهش ریسک خطاها ارائه شد.
یافته‌ها: درمجموع، ۴۸۰ خطا برای ۱۳۰ وظیفۀ مطالعه‌شده شناسایی شد که ۴۸/۵۸درصد خطاها از نوع عملکردی، ۳۹/۱۷درصد از نوع بازبینی، ۱۰/۴۲درصد از نوع ارتباطی و ۰/۸۳درصد از نوع انتخابی بود و خطایی از نوع بازیابی مشاهده نشد. باتوجه‌به نتایج، ۸/۳۳درصد غیرقابل‌قبول، ۲۴/۱۷درصد نامطلوب، ۴۸/۳۳درصد قابل‌قبول ولی نیاز به تجدیدنظر و ۱۹/۱۷درصد سطح ریسک قابل‌قبول بدون نیاز به تجدیدنظر ارزیابی شد.
نتیجه گیری: فرایند عملیاتی سازی خودروهای آتش شانی می تواند با خطاهای انسانی همراه باشد و از عملیات موفق آتش نشانی جلوگیری کند؛ به‌همین‌دلیل، با استفاده از روش های مناسب این خطاها باید شناسایی و مهار شوند.
واژه‌های کلیدی: خطای انسانی، آنالیز سلسله مراتبی وظایف (HTA)، رویکرد سیستماتیک پیش‌بینی و کاهش خطای انسانی (SHERPA)، خودروهای آتش‌نشانی، شرایط اضطراری
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد
دریافت: 1399/5/30 | پذیرش: 1399/10/8 | انتشار الکترونیک: 1399/10/8
دریافت: 1399/5/30 | پذیرش: 1399/10/8 | انتشار الکترونیک: 1399/10/8
فهرست منابع
1. Fire Department of Ministry of Public Security. 2017-06-15. http://www119govcn/xiaofang/hafx/34542htm. [Article]
2. Vinnem JE. FPSO Cidade de São Mateus gas explosion-Lessons learned. Safety Sci. 2018;101:295-304. [DOI:10.1016/j.ssci.2017.09.021]
3. Isimite J, Rubini P. A dynamic HAZOP case study using the Texas City refinery explosion. J Loss Prev Process Ind. 2016;40:496-501. [DOI:10.1016/j.jlp.2016.01.025]
4. Meshkati N. Human factors in large-scale technological systems' accidents: Three Mile Island, Bhopal, Chernobyl. Ind Crisis Q. 1991;5(2):133-54. [DOI:10.1177/108602669100500203]
5. Kletz T. An engineer's view of human error. 3rd ed. Boca Raton, Florida: CRC Press; 2001. [Article]
6. Feyer A-M, Williamson AM, Cairns DR. The involvement of human behaviour in occupational accidents: errors in context. Safety Sci. 1997;25(1-3):55-65. [DOI:10.1016/S0925-7535(97)00008-8]
7. Fushimi M. Posttraumatic stress in professional firefighters in japan: Rescue efforts after the Great East Japan Earthquake (higashi nihon dai-shinsai). Prehosp Disaster Med. 2012;27(5):416. [DOI:10.1017/S1049023X12001070] [PMID]
8. Branlat M, Fern L, Voshell M, Trent S. Understanding coordination challenges in urban firefighting: A study of critical incident reports. Proc Hum Factors Ergon Soc Annu Meet. 2009;53(4):284-88. [DOI:10.1177/154193120905300426]
9. Fahy RF, Petrillo JT, Molis JL. Firefighter fatalities in the United States, 2019. National Fire Protection Association; 2020. [Article]
10. Campbell R, Evarts B, Molis JL. United States Firefghter Injury Report in 2018. National Fire Protection Association; 2019. [Article]
11. Moore-Merrell L, Zhou A, McDonald-Valentine S, Goldstein R, Slocum C. Contributing factors to firefighter line-of-duty injury in metropolitan fire departments. Washington, D.C.: International Association of Firefighters; 2008. [Article]
12. Kim JW, Jung W, Ha J. AGAPE‐ET: A methodology for human error analysis of emergency tasks. Risk Anal. 2004;24(5):1261-77. [DOI:10.1111/j.0272-4332.2004.00524.x] [PMID]
13. Akyuz E, Celik E, Celik M. A practical application of human reliability assessment for operating procedures of the emergency fire pump at ship. Ships Offshore Struc. 2018;13(2):208-16. [DOI:10.1080/17445302.2017.1354658]
14. Deacon T, Amyotte PR, Khan FI. Human error risk analysis in offshore emergencies. Safety Sci. 2010;48(6):803-18. [DOI:10.1016/j.ssci.2010.02.013]
15. DiMattia D. Predicting human error probabilities for muster actions during LNG tanker emergencies. International Gas :union: Research Conference, Canada; 2011. [Article]
16. De Felice F, Petrillo A, Zomparelli F. Human factors challenges in disaster management scenario. In: Human factors and reliability engineering for safety and security in critical infrastructures. Berlin: Springer; 2018. p. 171-87. [DOI:10.1007/978-3-319-62319-1_7] [PMID]
17. Borgheipour H, Tehrani GM, Eskandari D, Golmohammadi MR, Mohammadfam I. Assessment of human error probability in emergency evacuation using HEPI method in offshore industry. J Occup Hyg Eng. 2018;5(2):28-38. [DOI:10.21859/johe.5.2.28]
18. Arnold I, GGBOM F, Aluminum A. Occupational Health and Safety in the Mining industry in Canada. Minesafe international 1996: conference proceedings2005. [Google Scholar]
19. Stanton N, Salmon P, Baber C. Human factors design & evaluation methods review-Human error identifcation techniques. Canada. Appl Ergon. 2004. [Google Scholar]
20. Stanton NA. Hierarchical task analysis: Developments, applications, and extensions. Appl Ergon. 2006;37(1):55-79. [DOI:10.1016/j.apergo.2005.06.003] [PMID]
21. Borgheipour H, Tehrani G, Madadi S, Mohammadfam I. Identification and assessment of human errors among tower crane operators using SHERPA and CREAM techniques. J Health Safety Work. 2020;10(1):5-8. [Article]
22. Ng YSR, Rashid H. Enhancing human performance reliability in aircraft pushback operations. Int J Qual Reliab Manag. 2019;46(4):485-509. [DOI:10.1108/IJQRM-01-2018-0008]
23. Ernstsen J, Nazir S. Human error in pilotage operations. TransNav: Int J Marine Nav Safety Sea Transport. 2018;12(1):49-56. [DOI:10.12716/1001.12.01.05]
24. Khandan M, Yusefi S, Sahranavard R, Koohpaei A. SHERPA technique as an approach to healthcare error management and patient safety improvement: A case study among nurses. Health Scope. 2017;6(2): e37463. [DOI:10.5812/jhealthscope.37463]
25. Ghasemi M, Saraji G, Zakerian A, Azhdari M. Control of human errors and comparison of risk levels after correction action with the SHERPA method in a control room of petrochemical industry. Iran Occup Health J. 2011;8(3):14-22. [Google Scholar]
26. Karimi S, Mirzaei Aliabadi M, Mohammad FI. Using SHERPA to identify and assess human errors during blasting in an iron ore mine. J Occup Hyg Eng. 2015;2(1):57-65. [Google Scholar]
27. Habibi E, Gharib S, Mohammadfam I, Rismanchian M. Human Error Assessment and Management among Isfahan Oil Refinery Control Room Operators by SHERPA Technique. Int J Environ Health Eng. 2013;2(1):25. [DOI:10.4103/2277-9183.113214]
28. Azarnia Ghavam M, Mazloumi A, Hosseini MR. Identifcation and assessment of human error in electrical installation work of electricity distribution company in Tehran province using SHERPA technique. J Health Safety Work. 2019;9(4):339-51. [Google Scholar]
29. Kermani A, Mazloumi A, NaslSeraji J, GhasemZadeh F. Identification and evaluation of human errors using SHERPA technique among nurses at emergency ward of an educational hospital in Semnan city, Iran. Tibbi-i-kar. 2013;4(4):29-43. [Google Scholar]
30. Adistiara C, Iftadi I, Jauhari WA. Human error analysis using systematic human error reduction and prediction approach (SHERPA) on operation process of Taksi Kosti Solo. U.S.: AIP Conference Proceedings; 2019. [DOI:10.1063/1.5098207]
31. Parnell KJ, Banks VA, Plant KL, Griffin TG, Beecroft P, Stanton NA. Predicting design-induced error on the flight deck: An aircraft engine oil leak scenario. Hum Factors. 2019:0018720819872900. [DOI:10.1177/0018720819872900] [PMID]
32. Akyuz E. Quantification of human error probability towards the gas inerting process on-board crude oil tankers. Safety Sci. 2015;80:77-86. [DOI:10.1016/j.ssci.2015.07.018]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |