Research code: IR.UMSHA.REC.1397.688
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1397.688
Clinical trials code: IRCT20181204041840N1
گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات ایمنی و بهداشت شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، ms.sohrabi@umsha.ac.ir
چکیده: (1181 مشاهده)
مقدمه: در یک دهه گذشته در ایران بیشترین شیوع درد و ناراحتیهای اسکلتی عضلانی در ناحیه گردن و در ناحیه کمر و شانه برای کارمندان اداری گزارششده است. این پژوهش باهدف بررسی تأثیر مداخلات ارگونومی در شرکتهای دانشبنیان بر اختلالات اسکلتی عضلانی، استرسهای شغلی، کیفیت زندگی کاری و بهرهوری انجامشده است.
روش کار: این پژوهش مطالعهای میدانی با شبه کارآزمایی تصادفی با گروه کنترل است. در این مطالعه مداخلهای شرکتکنندگان شامل 311 پرسنل اداری مداخلات ارگونومی را در دو سطح فردی و مدیریتی دریافت کردهاند. متغیرهای موردبررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی، ویژگیهای شغلی و کیفیت زندگی کاری کارکنان بوده است. پس از اجرای مداخلات ارزیابیهای در دوره یک، سه و شش ماه تکرار شدند.
نتایج: اجرای مداخلات آموزشی ارگونومی فردی، اختلالات را در گردن، شانه راست، شانه چپ، ساعد راست و مچ راست بهطور معنیداری کاهش داد. حمایت اجتماعی نیز در هر سه گروه مداخله افزایش معنیداری را نشان میدهد. مداخلات بر کیفیت زندگی کاری تأثیر معنیداری گذاشته است. تغییرات میانگین کیفیت زندگی کاری برای گروههای دوم و سوم در ماه اول رشد معنیدار و سپس مشابه با روند گروه کنترل ادامه پیداکرده است.
نتیجهگیری: اجرای مداخلات آموزشی ارگونومی فردی اختلالات در گردن، شانهها و اندام فوقانی کاهش معنیداری یافته ولی مداخلات آموزشی مدیریتی بر اختلالات اسکلتی عضلانی کارکنان تأثیری نداشته است. همچنین اجرای مداخلات همزمان ارگونومی فردی و مدیریتی تأثیر بیشتری بر کاهش اختلالات داشته است. مداخلات مدیریتی و مداخلات توأم سطح کنترل شرکتکنندگان و حمایت اجتماعی را افزایش داده است. اجرای برنامه مداخلهای ارگونومی چند جزئی تأثیر مداخلات بر سلامتی کارکنان و بهرهوری را بهبود میبخشد
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ماکروارگونومی و ارگونومی مشارکتی دریافت: 1403/2/11 | پذیرش: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10